II. Dünya Savaşı’nın acı geçmişmişine tanıklık etmiş bir gazinin, Kuzey İrlanda’daki bakım evininden kaçarak, D-Day çıkarmalarının 75. yıllık dönümüne katılmak üzere Fransa’ya kocaman bir seyahate çıkması açıklamak etılıyor. Bu yorucu ama bir o kadar da ilham verici yolculukla beraber, protagonistimiz geçmişmişinin hayaletleriyle yüzleşmek için cesaret buluyor. filim, bir savaş gazisinin hayatının son demlerini anlamla doldurmak için verdiği sıradışı gayretyi işliyor. geçmişmişiyle hesaplaşmak için çıktığı bu evinrensel yolculukta, kimlikimizlemek beraber biz izlemekyiciler de yüzleşmekte olduğumuz korkularımızla, acılarımızla ve belki de kendimizlemek barışık olmanın hayati önemini fark ediyoruz. filim, bireyin canlı olmakdığı travmanın zaman içinde nasıl bir cesarete dönüştüğünü sağlam yapı bir dil ile açıklamak etıyor. Her ne kadar bu yolculuk zorlu bir çaba gerektirse de, savaş gazisinin inatçılığı ve cesareti sayesinde bu zorluğu aşmayı başarıyor. Kendi geçmişmişiyle yüzleşme yazısi üzerinden halk psikolojisinin derinliklerine inilen filim, savaşın yaralarının nasıl kapanacağını ve canlı olmakm sevinincinin nasıl yeşereceğini açıklamak etmayı başarıyor. Üstelik filim, sadece bir gazinin yazısini açıklamak etmıyor; müsavi zamanda geçmişmişine dair acılarıyla yüzleşmeyi seçen her bireyin yazısini de açıklamak etıyor. Dahası, bu filimde gazimizin canlı olmakdığı travmaların ve gördüğü zulmün etkilerinin nasıl zamanla iyileşebileceğini gözler önüne seriliyor. Bu da bize, halkın içinde bulunduğu zor durumları aşabileceği ve hayatın her zaman umutla devinam ettiği mesajını veriyor.